De correspondentie tussen Simon Vestdijk en Willem Brakman begint als Brakman Vestdijk zijn debuutroman toestuurt. ‘Beste Brakman’ en ‘Beste Vestdijk’ werd al heel snel ‘Beste Wim’ en ‘Beste Simon’. Dat zij elkaar niet alleen over literatuur en hun wederzijdse vriend Nol Gregoor schreven, blijkt uit Gaven, giften en vergiften, de door Nico Keuning verzamelde en ingeleide brieven uit de periode 1961-1969.
Archief: mei 2018
Verpletterend misleidend
Column
Lang voordat Gummbah de daad wel bij het woord voegde en kwam met Net niet verschenen boeken ontstond al wandelend in onze hoofden het idee voor een tentoonstelling.
Deze biografie verdient een plek op het lievelingslijstje van bijzondere levensbeschrijvingen
Recensie door Rob Molin
Voor de meeste lezers zullen De kleine parade en Gabriel, de geschiedenis van een mager mannetje de bekendste boeken zijn van de in 1980 overleden schrijfster Henriëtte van Eyk.
In haar boeken zijn vrouwen de held en is geluk van ondergeschikt belang
Interview door Ingrid van der Graaf
De Amerikaanse schrijfster Amy Bloom (1953) publiceerde sinds 1991 drie verhalenbundels en drie romans. Haar vierde roman Witte huizen, vertaald door Paul Syrier, verscheen afgelopen week. Amy Bloom was in Nederland en Literair Nederland sprak met haar over geluk, over de onbelichte kanten van een leven, over de mogelijkheden als schrijver en over vrouwen als middelpunt in de literatuur.
Inchecken met een filosoof
Recensie door Daan Pieters
Het is aangenaam toeven in het grensgebied van de literatuur en de filosofie, die al minstens sinds de klassieke oudheid een innige, maar soms moeilijke verhouding hebben met elkaar. De helaas veel te jong gestorven Vlaamse schrijfster en filosofe Patricia De Martelaere (1957-2009) voelde zich er als een vis in het water;
Meeklappen en lachen
Column
Het is natuurlijk dom om zonder na te denken mee te klappen met het Concertgebouwpubliek na het extatische, derde deel van de zesde symfonie van Tsjaikovski, terwijl je donders goed weet dat er nog een langzaam vierde deel volgt.
Magistrale roman over een rauwe wereld
Recensie door Adri Altink
Er verdwijnen mensen uit je leven: ouders, broers, vrienden. Door de dood of doordat je ze kwijtraakt en nooit meer iets van ze hoort. Wat weet je eigenlijk van ze?
Reisimpressie Kiev - deel 2
door Huub Bartman
Reisdoel Kiev! Deze miljoenenstad is, na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, zowel de hoofdstad van het nieuwgevormde land Oekraïne als ook de bakermat van ‘moedertje’ Rusland, waarmee Oekraïne ondertussen op voet van oorlog leeft.
Op papier schreeuwen
Column
Nu mijn eigen schrijven overhoop ligt, lees ik veel autobiografische verhalen, memoires en non-fictieboeken over persoonlijke gebeurtenissen uit het leven van schrijvers. De scheidingen van respectievelijk Elke Geurts en Henk van Straten;
Een broer uit duizenden – hilarische jeugdherinneringen
Recensie door Hans Vervoort
Toon Tellegen (1941), opgegroeid in het Zuid-Hollandse plaatsje Den Briel als zoon van de plaatselijke dokter, had een zes jaar oudere broer, Ben Tellegen. In De Seringenboom haalt Tellegen herinneringen aan hem op.
Oogst week 21 - 2018
door Carolien Lohmeijer
Berichten in de media over Noord-Korea. We lezen, horen en zien ze inmiddels bijna dagelijks. Hoe gekleurd en aangedikt ze zijn is de vraag.
In De Kim-dynastie vertelt journalist en historicus Casper van der Veen de geschiedenis van het communistische land.
Philip Roth's laatste boek
Philip Roth (1933- 2018) over zijn laatste roman ‘Nemesis’ (2010) waarna hij besloot nooit meer te schrijven. Een groot schrijver met een groots oeuvre.
Recent
12 december 2019
11 december 2019
9 december 2019
6 december 2019
5 december 2019
4 december 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
14 december 2009
door Karel WaschEindelijk is er dan een biografie over Johnny van Doorn (1944 – 1991). Hoe men ook over hem moge denken, dat hij een unieke plaats inneemt in de Nederlandse literatuur staat buiten kijf. De titel verwijst naar een libretto, dat zelden werd opgevoerd maar dat door Van Doorn van tekst werd voorzien.
Opgegroeid in een burgerlijk milieu in Arnhem in de vroege jaren vijftig ontworstelt hij zich aan school, wordt afgekeurd voor militaire dienst, ontloopt een eventuele baantjescarrière en kiest voor een vlucht naar voren.