Ruim twintig jaar schreef Jeroen van Kan gedichten onder een pseudoniem. Als Wesley Albstmeyer publiceerde hij in onder andere Het Liegend Konijn en Dietsche Warande & Belfort.
Archief: augustus 2017
Ideale bestaansvorm
Column
Laat ik mijn keuze aan boeken voor de zomer beperken tot het onderwerp van mijn vaste columns. Ik denk dan het eerst aan Exit West van Mohsin Hamid, dat een paar maanden geleden in het Nederlands verscheen.
Vergeten document toont het begin van een schrijverschap
Recensie door Rob Molin
De naam Gerrit Komrij (1944-2012) roept misschien niet zozeer de romanschrijver en dichter in herinnering als wel de bloemlezer en (tv)criticus. Als gezaghebbend recensent kon hij carrières maken en verwoesten.
Venetië zien. En dan?
Zeven (of acht) was ik toen Venetië zich voordeed. We waren op vakantie in Lido di Jesolo en dan ben je er bijna. Ik wilde wel en gooide Marco Polo in de strijd.
Zorgenkind of zondagskind
Recensie door Daan Pieters
Eigenlijk is het een goed idee om de lectuur van Herinneringen in aluminiumfolie, de nieuwe verhalenbundel van jeune premier Jamal Ouariachi, aan te vatten met het nawoord van de schrijver.
Wachten op Godot aan de Moldau
Recensie door Adri Altink
De knorrige bejaarde Viktor Dyk probeert vanaf een bankje in een Praags park met zijn stok een kettingschallebijter (een kever) weg te slaan. Plotseling staat ‘een jong persoon van het vrouwelijk geslacht’ voor hem om de weg naar de Academie van Beeldende Kunsten te vragen.
Voorbereiding op Engeland
Column
Vorige zomer bezocht ik in Bexleyheath het Rode Huis van William Morris. Een mooi bakstenen huis uit 1860 dat één grote etalage is voor de ideeën van deze grote voorman van de Arts &
Een kanjer
Recensie door Huub Bartman
‘Wat een kanjer!’ Deze verzuchting slaakte ik bij het ter hand nemen van Kwaadschiks. Sinds Oorlog en Vrede van Tolstoj niet meer zo’n dik boek gelezen;
Mensen en mistroostigheid in Lissabon
Als ik opkijk van mijn polvo à Lagareiro zit hij aan het belendende tafeltje. Dat wil zeggen: de jongere versie van een zelf. Hij draagt al een brilletje, het snorretje heeft hij nog niet.
Wondranden
Recensie door Els van Swol
Het zijn de geuren die het hem doen en het hele boek doortrekken. De geur van oude dekens in de gang van het verpleeghuis waar Gerrit Kouwenaar stierf, de geur van bloeiende lelies in de grote zaal van de Rotterdamse Doelen waar Anna Enquist Kouwenaar ruim tweeëntwintig jaar geleden voor het eerst ontmoette.
Jannie Regnerus gebruikt geen woord te veel
Recensie door Thomas van Houwelingen
De Nachtwacht heeft zijn eigen vluchtweg uit het Rijksmuseum. Bij brand kan het enorme doek door een even enorme spleet via de passage onder het Rijksmuseum rechtstandig in veilige haven worden gebracht.
Recent
23 september 2023
22 september 2023
22 september 2023
21 september 2023
21 september 2023
19 september 2023
Literair Nederland - 10 jaar geleden
23 september 2013
Een levenservaring die leidt naar een religieus ontwaken
Recensie door Olivier Rieter
Het smalle pad van de liefde van Vonne van der Meer is een roman over vriendschap, verlies, overspel en religie. Twee stellen en hun kinderen brengen elk jaar de zomervakantie samen door in Frankrijk. Het huis dat aan het ene stel, Floris en Françoise toebehoort, is er ruim genoeg voor.