Er riep een koe door de nacht. Het was een mooie roep; donker en dwingend. Het riep herinneringen op aan momenten dat je in de ochtendnevel van een feest naar huis fietste.
Archief: april 2017
Oogst week 17
Door Marijn Sikken
Zo sober als het omslag van Laat het stil zijn is vormgegeven, zo summier is de omschrijving die de website van Uitgeverij Koppernik nieuwsgierige lezers biedt. Het is voor het eerst dat deze uitgever een debuutroman publiceert, niet alleen een mijlpaal voor debutante Femke Brockhus (1989) dus, maar ook voor haar uitgever.
Zijn gedichten tonen een vijandig en onherbergzaam wereldbeeld
Recensie door Reinder Storm
Armando is bijna negentig jaar oud. De veelzijdigheid van zijn kunstenaarschap benadrukken, is een gemeenplaats geworden. Maar toch: hij schildert, schrijft, musiceert en acteert. Echter, Armano’s weerbarstige afzijdigheid staat zijn statuur in de weg.
Herinneringen
Column
In een recent boek van Marli Huijer, oud-Denker des Vaderlands, staat een paragraaf over ‘Materiële cultuur.’ Het is een term die de relatie tussen mensen en voorwerpen aanduidt. Zij stelt daarin dat als materieel erfgoed wordt verwoest, alle afbeeldingen daarvan worden gewist, de kans bestaat dat ook de verhalen en herinneringen aan dat erfgoed het niet overleven.
29
apr
Eerste Nederlandse Indepedent Bookstore Day
Wat is een Indepedent Bookstore Day? En hadden we die al eerder in Nederland? Nee dus. Komende zaterdag is de eerste Independent Bookstore day; een dag waarop de zelfstandige boekhandel een feestje viert.
De twee werelden van Truman Capote
Recensie door Just Houben
Fronsen. ‘Dat betekent alleen maar meer siliconen, meer rekeningen van dokter Orentreich.’ Mooi detail waarmee Truman Capote het milieu van de rijken in New York neerzet in zijn verhaal ‘Mojave’.
Tijdschrift voor vertalers met verrassende opbrengst
Recensie door Ingrid van der Graaf
Deze week was het Wereldboekendag (23 april), een dag die tot doel heeft het boek te promoten zodat literatuur zich wereldwijd zal verspreiden. Om wereldliteratuur voor iedereen toegankelijk te maken, zijn vertalers nodig.
Mysterie
Door Stefan Ruiters
Er zijn van die dagen en weken dat het lastig is om je goed te voelen. Anderhalve week geleden hoorde ik van een klant dat een collega-antiquaar uit Deventer zelfmoord heeft gepleegd.
Open kaart over Nederland in Atjeh
Recensie door Daan Pieters
Het valt nauwelijks nog te bevatten in onze gemediatiseerde samenleving, maar beeldt u zich eens in dat de Nederlandse overheid aan de andere kant van de wereld een jarenlange oorlog voert waar u nauwelijks iets over hoort.
28
apr
Vertalersgeluktournee trekt door Nederland
Achttien voor de Europese Literatuurprijs 2017 genomineerde vertalers – waaronder de vertalers van Ian McEwan, Juli Zeh, Orhan Pamuk, Max Porter en László Krasznahorkai – vertellen in verschillende boekhandels over de door hen vertaalde romans.
Bananendoos
Column
De reclameslogan ‘Van boeken krijg je nooit genoeg’ is bij mij altijd in vruchtbare aarde gevallen. Een leus die je geestelijk en fysiek kunt interpreteren. De honger naar nieuwe kennis en nieuwe interpretaties van de oude, bij voorkeur verpakt in bezielende literatuur, zal wel nooit overgaan.
Knappe roman in sobere stijl geschreven
Recensie door Hettie Marzak
De debuutroman van Marijn Sikken, die in 2011 niet alleen de publieksprijs van de schrijfwedstrijd ‘Write now!’ won maar ook de juryprijs, speelt in het denkbeeldige dorp Leem. Een plaatsje van vijfduizend inwoners waar iedereen elkaar kent en naar hartenlust wordt geroddeld.
Recent
11 september 2019
10 september 2019
9 september 2019
6 september 2019
5 september 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
16 september 2009
De woorden leven en hoe!Over sommige boeken zou ik helemaal niets willen zeggen om er niets over te verklappen, maar er alleen op wijzen of er desnoods iets over te zingen, net zoals in dit boek de potige vader Jay en later ook de moeder Laura doen voor hun zoon op een gestikte deken in de achtertuin.
‘Meestal werd er dan niet gesproken, ze luisterden maar wat naar de geluidjes en keken omhoog naar de sterren en voelden zich heel erg kalm en blij en droevig tegelijk, en dan zette zijn vader opeens heel zachtjes in, haast alsof hij voor zichzelf zong: ‘Daal neer,’