Er riep een koe door de nacht. Het was een mooie roep; donker en dwingend. Het riep herinneringen op aan ochtendweilanden waarlangs je naar huis fietste na een nacht doordrinken. Net als de nachtelijke misthoorn van een trein het verlangen wekt om weg te trekken, zomaar ergens heen. Mijn lief sliep, zuchtend en stoom afblazend, waarbij de lucht zijn mond met een pfffff-end geluid verliet, als een band die leegliep.
Armando is al bijna negentig jaar. De veelzijdigheid van zijn kunstenaarschap benadrukken, is een gemeenplaats geworden. Maar toch: hij schildert, schrijft, musiceert en acteert. Echter, Armano’s weerbarstige afzijdigheid staat zijn statuur in de weg. Anders zou hij met gemak ‘The grand old man’ van de Nederlandse kunsten kunnen worden genoemd – op meerdere van zijn kwaliteiten.
In een recent boek van Marli Huijer, oud-Denker des Vaderlands, staat een paragraaf over ‘Materiële cultuur.’ Het is een term die de relatie tussen mensen en voorwerpen aanduidt. Zij stelt daarin dat als materieel erfgoed wordt verwoest, alle afbeeldingen daarvan worden gewist, de kans bestaat dat ook de verhalen en herinneringen aan dat erfgoed het niet overleven.
Wat is een Indepedent Bookstore Day? En hadden we die al eerder in Nederland? Nee dus. Komende zaterdag is de eerste Independent Bookstore day; een dag waarop de zelfstandige boekhandel een feestje viert. In ruim 140 boekhandels, verspreid over het hele land, worden boek- en schrijvers acties gehouden. Van auteurs als Adriaan van Dis en Vrouwkje Tuinman tot debutanten als Lieke Kézér en Marijn Sikken;
Fronsen. ‘Dat betekent alleen maar meer siliconen, meer rekeningen van dokter Orentreich.’ Mooi detail waarmee Truman Capote het milieu van de rijken in New York neerzet in zijn verhaal ‘Mojave’. Het verhaal gaat over een blasé echtpaar dat zich bezighoudt met de nieuwtjes en roddels van vrienden en buitenechtelijke affaires.
Deze week was het Wereldboekendag (23 april), een dag die tot doel heeft het boek te promoten zodat literatuur zich wereldwijd zal verspreiden. Om wereldliteratuur voor iedereen toegankelijk te maken, zijn vertalers nodig. Zonder vertalers zouden we geen kennis kunnen nemen van een groot deel van de wereldliteratuur. Daartegenover is het voor jonge vertalers niet eenvoudig om ervaring op te doen.
Er zijn van die dagen en weken dat het lastig is om je goed te voelen. Anderhalve week geleden hoorde ik van een klant dat een collega-antiquaar uit Deventer zelfmoord heeft gepleegd. Financiële nood en een onverwerkt trauma uit zijn jeugd hebben hem steeds meer in de hoek gedreven waaruit blijkbaar geen uitweg meer was voor hem.
Het valt nauwelijks nog te bevatten in onze gemediatiseerde samenleving, maar beeldt u zich eens in dat de Nederlandse overheid aan de andere kant van de wereld een jarenlange oorlog voert waar u nauwelijks iets over hoort. In Atjeh – het verhaal van de bloedigste strijd uit de Nederlandse koloniale geschiedenis schetst Anton Stolwijk een beeld van de Atjeh-oorlog, een van de vele grotendeels vergeten koloniale conflicten die ver van Europa werden uitgevochten.
Achttien voor de Europese Literatuurprijs 2017 genomineerde vertalers – waaronder de vertalers van Ian McEwan, Juli Zeh, Orhan Pamuk, Max Porter en László Krasznahorkai – vertellen in verschillende boekhandels over de door hen vertaalde romans. De tournee is op 5 april begonnen bij Athenaeum Boekhandel in Haarlem, doet boekhandels aan in Groningen, Amsterdam, Utrecht en Nijmegen en eindigt op dinsdag 23 mei bij Boekhandel Van Rossum in Amsterdam.
De reclameslogan ‘Van boeken krijg je nooit genoeg’ is bij mij altijd in vruchtbare aarde gevallen. Een leus die je geestelijk en fysiek kunt interpreteren. De honger naar nieuwe kennis en nieuwe interpretaties van de oude, bij voorkeur verpakt in bezielende literatuur, zal wel nooit overgaan. Maar de geestelijke honger stuit onvermijdelijk op capaciteitsprobleem.
De debuutroman van Marijn Sikken, die in 2011 niet alleen de publieksprijs van de schrijfwedstrijd ‘Write now!’ won maar ook de juryprijs, speelt in het denkbeeldige dorp Leem. Een plaatsje van vijfduizend inwoners waar iedereen elkaar kent en naar hartenlust wordt geroddeld. Om het honderdjarig bestaan van Leem te vieren, zal er een groot feest gehouden worden.