Een jonge Duitse soldaat keert in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog terug van verlof. Hij is gelegerd in de buurt van Kiev, in Oekraïne, maar halverwege de treinreis wordt de trein door partizanen opgeblazen.
Archief: februari 2017
Xenofobie reflex

Boeken die ooit indruk op me maakten werden persoonlijkheden. Ze staan als raadgevers in mijn kast en er zijn maanden, zelfs jaren, dat ik ze geen aandacht geef. Maar dan is er ineens zo’n moment dat ze me brutaal aankijken.
Engagement

Het is al weer even geleden dat Aafke Romeijn schrijvers opriep zich te mengen in het publieke debat. De vraag die haar stuk bij me opriep, sluimerde al langer: in hoeverre zijn kunstenaars het aan zichzelf en de wereld verplicht om zich uit te spreken over – dan wel actief in te grijpen in de huidige maatschappij en de problemen die onze tijd met zich meebrengt?
Er wacht een boek

Wat is dat toch dat als ik me ergens op verheug – denk aan een boek lezen van een debutant waarvan je nogal wat verwacht zonder dat je belooft is dat het een boek zal zijn naar je verwachting en weet je ook wel dat je een debutant alle credits moet geven en gewoon hupakee, boek openslaan en lezen –
Een kort verhaal is als een schijnwerper

Je wordt wakker in een vreemd bed, je hebt geen idee waar je bent. Het gebeurt: Het eerste wat me opviel was het nachttafeltje, het deed oosters aan en was zorgvuldig rood gebeitst.
Oogst week 8
De Wit-Russische auteur en onderzoeksjournaliste Svetlana Alexijevitsj (1948) schreef meerdere succesvolle boeken Het einde van de Rode Mens, De oorlog heeft geen vrouwengezicht en Wij houden van Tsjernobyl.
Het dunne ik

In A Quiet Passion, een film over de negentiende-eeuwse Amerikaanse dichteres Emily Dickinson – zij van de streepjes – komt een kitscherige scène voor waarin zij zich tot een baby richt met het volgende gedicht:
I’m Nobody!
Het lot bepaalt het verhaal

‘Het maakt niet uit wie je bent… Het maakt alleen uit wat je bent op dit ogenblik.’ Dit is het motto, dat Cynan Jones dit boek meegaf. Het is ook direct het dilemma, waarvoor de naamloze hoofdpersoon van het boek wordt geplaatst.
Dichter J.W. Oerlemans

We kennen allemaal de grote namen Achterberg, Gerhardt, Bloem, Vasalis, Slauerhoff, noem ze maar op. Die moeten we lezen en blijven lezen, helemaal terecht. Mijn aandacht blijft toch vaker haken bij de wat onbekendere namen.
Nederlands migrantenleven in Amerika

De oorspronkelijke titel van Edna Ferbers roman uit 1924 is So Big, verwijzend naar de bijnaam van een van de hoofdpersonen. Een jaar na publicatie won het boek de Pulitzer prijs voor fictie.
Ironie en hilariteit spatten van de bladzijden af

In de Nederlandse steden leven mensen opeengepakt en hebben ze last van elkaar. Met lang niet alle, o zo hinderlijke kwesties in de samenleving kan de politie zich bemoeien. Dan maar het recht in eigen hand nemen.
Zoektocht in marmer

Sommige beelden zijn zo teer dat ze lijken weg te glijden. Zelfs als ze bijna twee meter hoog en uit het hardste marmer gehouwen zijn. Zodat je ze altijd wilt beschermen, omdat ze zo maar zouden kunnen vallen.
Recent
07 oktober 2013
Papieren monument voor een kortebaanstilistSimon Carmiggelt had al een bronzen standbeeld in Amsterdam en was in De Steeg al op een bankje neergezet, nu is er ook nog eens een papieren monument voor hem, met de uitstraling van de boeken uit de Russische Bibliotheek van Van Oorschot.