Yoghurtpak
Vragen zonder antwoord. Als ik een pak yoghurt uit de koelkastdeur pak, lees ik: 'Waar is de dop?' Geen idee. Het heeft geen zin dit hardop te zeggen al ontsnapt me wel eens: 'Ik zou het niet weten', of na het zoveelste pak yoghurt: 'Weten ze nu nog niet waar de dop is?'
'Waar is de dop?' en het niet weten. Hoe houdt een mens dat vol. Ik kan in het rekje van de koelkastdeur kijken of onder de tafel maar dat lost niets op want die dop is er gewoon niet. Als er een vraag is, wil je antwoorden, al is het maar: 'Ik zou het niet weten.' En dan weet je het.
Een vriendin zou kunnen vragen als ik bij haar op bezoek kom: 'Waar is de bank?' en dat ik dan gelijk de aandacht op 'bank' richt en zie dat er een nieuwe staat waarop ik uitroep: 'Heb je een nieuwe bank!' En je gaat erop zitten en raakt er het eerste kwartier niet over uitgepraat. Niet dat ik zulke vriendinnen heb maar het zou kunnen.
