Door Ingrid van der Graaf
Nederlands classica Marietje D’Hane Scheltema (1932) vertaalde de liefdesgedichten van Publius Ovidius Naso. Ovidius leefde van 43 jaar voor Christus tot 17 jaar na Christus en was één van de grootste dichters uit zijn tijd.
‘Sombere poëzie van menselijke kadavers’
Langs verschillende wegen kwamen de uitgeverijen Lebowski en Cossee in 2013 erachter dat ze bezig waren hetzelfde boek vertaald en uitgegeven te krijgen.
Poëzierecensie door
Het duurt even voor je vat krijgt op de poëzie van Saskia Stehouwer. Misschien omdat de aandacht meer door een deel dan door het geheel wordt getrokken: de strofe in plaats van het gedicht, het gedicht in plaats van de afdeling of de hele bundel.
Ruim 160 jaar terug in de tijd. Ivan Alexandrovitsj Gontsjarov (1812-1891) bereidt zich in de zomer van 1852 voor op een lange reis met het Russische fregatschip Pallada. Als secretaris van admiraal Poetjatin doet hij verslag van een bijna twee jaar durende tocht die begint in Kroonstad bij Sint Petersburg en eindigt in Japan.
In Uitval van Fleur Bourgonje (1946) kijkt een schrijfster, van ergens achter in de zestig, terug op haar leven. Zij heeft net haar manuscript ingeleverd bij haar uitgever.
Hoe ik een beroemde Nederlander werd of: hoe een boek dat twee motto’s van respectievelijk Geert Wilders en Harry Potter meekrijgt, verdomd goed wegleest. Tja, dat zal raken aan het geheim van de dichter die de schrijver Godijn ook is.