De titel en de ondertitel van de biografie van schrijver, beeldend kunstenaar en fotograaf Henk van Woerden (1947-2005) geven meteen de insteek van de schrijfster ervan aan: als leidraad dienen zowel het gegeven dat Van Woerden vanaf zijn vroege jeugd slechts één oog had, als het feit dat hij een ontwortelde migrant was.
Archief: januari 2015
Vrijheid van dromen

Een nachtegaal die een merel was
’s Nachts doen de dingen zich anders voor dan bij daglicht en is de werkelijkheid soms ver te zoeken. Ik was bij de schrijver Maarten Biesheuvel en zijn vrouw Eva op bezoek.
Een leven mooi verwoord

De moeder van Adriaan van Dis, Marie, loopt tegen de honderd en woont in een rusthuis. Ze loopt steeds moeilijker en heeft een vleesboom in haar maag, die ze altijd bedekt met een kussen.
Voel het water gestaag tot aan je lippen komen

Tussen al het wit, grijs en blauw – de oranje Van Dis daargelaten – ligt een opvallend rode kaft. Drie witte bergtoppen in vuurrode wolken waarboven robuuste letters prijken: HOOGVLAKTE.
Drie vertaalproblemen - Peter Gelauff

Peter Gelauff is de vertaler van De fietser van Tsjernobyl.
Literair Nederland vroeg hem naar de drie lastigste problemen bij het vertalen van dit boek en naar zijn oplossingen.
Oogst week 4

Door Ingrid van der Graaf
Er verschijnt veel poëzie deze eerste maand van 2015. Wellicht dat mooie poëzie dit jaar wat in evenwicht kan zingen. En een novelle van de Franse auteur Jean Echenoz.
Een roman in een roman die maar geen roman wil worden

Lydia Davis is een veel geprezen schrijfster van (ultra) korte verhalen. In 2013 ontving ze voor haar bundel verzamelde verhalen de Man Booker International Prize. Twintig jaar geleden schreef ze haar eerste en tot nu toe enige roman, die nu heel mooi in het Nederlands is vertaald door Peter Bergsma.
Van nobele wilden tot criminele opportunisten

Midden jaren tachtig vorige eeuw verscheen de tweedelige roman Ségou van Maryse Condé. Een indrukwekkend epos over een Afrikaanse koninklijke familie in het 19e eeuwse Mali dat een avontuurlijk (dus romantisch) beeld geeft van de Toearegs en waarin Timboektoe nog Tombouctou heette.
Babyboomers: wat ze lazen, wat hen vormde, hoe ze dachten

Wat je leest bepaalt je toekomst
Op vrijdag 30 januari vindt in De Rode Hoed de publieksavond plaats rondom het nieuwe boek van historicus Ronald Havenaar Babyboomboek, wat ze lazen, wat hen vormde, wat ze dachten.
Laten we ons best gaan doen

In reactie op een recensie over Voettocht naar het hart van het land, door Jan Schuurman Hess, stuurde Cees van Mourik ons een essay over dit boek dat wij hier graag publiceren.
Ritmisch proza

De roman Oogst van de veelbekroonde Engelse schrijver Jim Crace (1946) valt niet direct onder de categorie lichte kost. In een interview in Het Parool (6 november 2014) geeft Crace aan waar de schoen wringt: ‘De Britse criticus Adam Mars-Jones schreef ooit dat wanneer je ook maar één alinea in mijn boek leest, de migraine al op de loer ligt!’
Het hart van de wereld geraakt

Albert Camus meende dat de enige vraag die ertoe doet, die van de zelfdoding is. Mensen die vinden dat het leven zinloos is en zichzelf toch in leven houden, zijn volgens hem helden, (levens)kunstenaars.
Recent
26 september 2013
De basso continuo van de storm
Vijfenveertig jaar na een dramatische gebeurtenis treffen drie Nederlanders elkaar aan de Nederlandse kust. Het is hun laatste reünie, zo zal blijken. In het hotel Hoogduin zijn de Nederlandse ambassadeur in Angola, Ferdy Aronius, zijn moeder Alice en haar ex-minnaar Mees Stork samen.