Facebook maakt ons ongelukkig, ondergraaft onze authenticiteit en laat ons denken dat iedereen beter af is dan wijzelf. Socioloog Koen Damhuis is jong genoeg om er een boek over te schrijven.
Archief: maart 2012
Het onbelangrijke dat belangrijk is
Recensie door Olivier Rieter
De hoofdpersoon in Dit zou in de tegenwoordige tijd geschreven moeten worden is Dorte, een jonge vrouw op zoek naar identiteit en volwassenheid. Helle beschrijft de eenzaamheid en alledaagsheid van haar bestaan.
‘Het is moeilijk een verhaal te verzinnen met de loop van een geladen pistool op je gericht.'
‘Het is moeilijk een verhaal te verzinnen met de loop van een geladen pistool op je gericht. Maar de kerel staat erop. “In dit land,” verklaart hij, “moet je, als je iets wilt hebben, dwang gebruiken.”’
(…)
‘“Er zitten twee mensen in een kamer,” begin ik.
Op zoek naar een verloren droom
Recensie door Hilde van Vlaanderen
Als de eerste bladzijde van een boek of een verhaal bepalend is, zoals in veel literaire analyses wordt beweerd, dan kom je in deze novelle van Georg Büchner wel aan je trekken.
'Zo kwam je overal doorheen'
Recensie door Carolien van Welij
Een stadje aan de Rijn, een klaslokaal met ijsbloemen op de ruiten, zeventien jongens in de schoolbanken en een onderwijzeres die met ze mee springt en rent als ze naar buiten gaan.
Alles hangt met alles samen
Recensie door Sunny Jansen
Al in de eerste zin van Een heel nieuw leven geschreven door Gerrit Brand, gaat het mis: ‘Vanaf de grenzen van het heelal de Melkweg onzichtbaar.’ De trend is gezet.
De getergde dichter
Column
Laat ik het hebben over een vergeten stad waar een getergde dichter woont (die liever muzikant was), die op een scooter zijn reisfobie tracht te overwinnen en van dit alles poëzie maakt.
‘Ik laat je nooit los, zusje.’
Maria Hinckelbein is eigenaresse van de Beste Baarnsche Boekhandel. Deze boekwinkel was een dankbaar argument voor Maria om het eiland Texel te ontvluchten en nooit meer terug te keren.
Het leven van een vrouw in de onderduik
Recensie door Rein Swart
Zoals Jos Palm onlangs in het VPRO-programma Boeken bekende, wilde hij met dit boek zijn moeder Greetje eren, die in 2006 niet de solide katholieke begrafenis had gekregen die zijn vader zo’n tien jaar daarvoor wel heeft gehad.
De grote Amerikashow - Tom-Jan Meeus
Gesignaleerd door de redactie
Populisme en wantrouwen in een gespleten natie
Tom-Jan Meeus was zes jaar correspondent in de Verenigde Staten voor NRC Handelsblad en nrc.next.
‘een dood schommelt aan zijn vleugelpennen’
Recensie door Jaap M. Jansen
Sinds jaar en dag geldt het (post)modernisme als de voornaamste stroming in de Nederlandse kunst – en misschien wel het sterkst in de poëzie. Het is een behoorlijk gecompliceerd fenomeen, maar het uitgangspunt is simpel: zoek niet naar een verscholen boodschap, betekenis of Antwoord, want het enige Antwoord dat het kunstwerk je kan geven is dat dit Antwoord niet bestaat.
Recent
31 januari 2023
30 januari 2023
28 januari 2023
27 januari 2023
25 januari 2023
24 januari 2023
Literair Nederland - 10 jaar geleden
31 januari 2013
Duivelse bedrieglijkheid
Recensie door Sunny Jansen
Soms lees je een prachtig boek dat je met een ongemakkelijk gevoel achterlaat. Satanstango is zo’n boek. László Krasznahorkai (Hongarije, 1954) schreef zijn debuutroman Satanstango al in 1985. Op dat moment gebeurde er veel in Hongarije, zelfs datgene dat niemand had verwacht.