De filmwereld kent The Golden Raspberry Awards, ook wel The Razzie Awards genoemd, voor de slechtste films. Voor zover bekend kent de literatuur een dergelijke prijs niet.
Archief: januari 2012
'… zo wilden de goden het …'
‘Darius en Parisatis hadden twee zonen. De oudste was Artaxerxes, de jongste Kuros. Toen Darius vermoedde dat hij niet lang meer te leven had, wilde hij hen allebei in zijn nabijheid hebben.
Uit het nest geroofde gedichten
Recensie door Ingrid van der Graaf
Het liegend konijn is een tweejaarlijks tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige Poëzie, en is uniek in zijn soort. Samensteller en redacteur Jozef Deleu gaat er prat op vers (gelegde) geschreven gedichten van veelal gearriveerde dichters en een enkele debutant ‘uit het nest te roven’
Waarom mannen best een partijtje mogen knokken
Recensie door Jan de Kater
Als je je met hart en ziel in de strijd werpt, krijg je daar een flinke stoot adrenaline van. Je voelt je er helemaal in ondergedompeld en ervaart geen enkele twijfel.
Een vader rouwt
Een zoon krijgt meningitis en sterft binnen enkele dagen. De vader is radeloos.
Dat is het onderwerp van deze novelle, die verrassend genoeg de overleden zoon als ik-figuur heeft.
Snijderseiland - Juliën Holtrigter
door Ingrid van der Graaf
Winnaar van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd 2011, Juliën Holtrigter komt begin februari met een nieuwe gedichtenbundel, getiteld Snijderseiland.
Het geheugen zit vol nutteloze details
Recensie door Lisette Huibers
‘Ik ga een boek schrijven over Nijmegen en Arnhem’, schrijft Thomas Verbogt (1952) op de eerste pagina van Herfst in het Oosten. En dat is inderdaad precies wat hij heeft gedaan: hij heeft een boek geschreven.
Orde op zee
Recensie door Carolien van Welij
Siegfried Lenz (1926) behoort met Günter Grass, Heinrich Böll en Martin Walser tot de Grote Vier van Duitsland. In Nederland is Lenz de minst bekende van deze schrijvers, maar uitgeverij Van Gennep brengt daar verandering in.
De worsteling maakt de overwinning eigenlijk onzichtbaar
Recensie door Menno Hartman
In 1933 en 1934 reist Robert Byron, de achterkleinzoon van Lord Byron door Perzië en Afghanistan. In De weg naar Oxiana toont het reisdagboek wat het kan zijn: een intense, onsentimentele, levendige bespiegeling over een plaats, een tijd.
Teveel wijsheid en te weinig dwaasheid
Recensie door Machiel Jansen
Het afgelopen jaar, 2011, is uitgeroepen tot het jaar van de chemie, de boerenzwaluw en de bossen, maar ook tot dat van Erasmus. Aanleiding voor het vieren van een Erasmusjaar is niet de vijfhonderdste verjaardag van de geleerde Rotterdammer maar die van zijn bekendste boek, de Lof der Zotheid.
Recent
8 maart 2021
4 maart 2021
4 maart 2021
2 maart 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
09 maart 2011
Recensie: De Belegering van de Jonker - Karel WaschRecensie door: Rein Swart
Sappige impressie van een modern hoofdstedelijk milieu
Een schrijver laat altijd meer zien dan hij denkt, schrijft Marja Pruis in Kus me, straf me. Dat geldt ook voor Karel Wasch die in bedekte termen vertelt over zijn jeugd. Het is al snel duidelijk dat die zich afspeelt in Amsterdam. De Tempel waarin de gymnasiast Werner samenkomt met zijn vrienden, kan niet anders zijn dan Paradiso en ook boekhandelaar Gert Braat en zijn zoon Walter zijn vanuit de verte herkenbaar.