Beeldend kunstenaar Marinus van Dijke verdiept zich sinds 1996 in één bepaalde duinvallei op Schouwen-Duiveland. Vanwege de voortdurende verandering die hij daar waarneemt, raakte hij geïnteresseerd in de ontwikkelingen van het gebied, zowel in verleden als toekomst.
Archief: november 2011
In memoriam F. Springer (1932-2011)

‘Hij hoopte dat ik een beetje zou kunnen slapen en hem dan wou laten weten wanneer ik wenste te vertrekken, opdat de ambassade kon helpen met het bemachtigen van een plaats in een vliegtuig naar Europa –
Recensie door: Carolien van Welij

In Museum de Fundatie in Zwolle is nu de tentoonstelling ‘Meer licht’ te zien. Hans den Hartog Jager, schrijver en kunstcriticus, is de samensteller van deze expositie. Tegelijkertijd publiceerde hij het essay Het sublieme, over ‘de opmerkelijke, ongemakkelijke manier waarop er in de hedendaagse kunst wordt omgegaan met schoonheid.’
Droomtaferelen en een liefdesgeschiedenis

Alma Mathijsen schreef vier toneelstukken. Dat houdt bijna automatisch in, dat ze bedreven is in het schrijven van dialogen. In haar romandebuut Alles is Carmen staan veel dialogen, die sterk, geloofwaardig en soms absurdistisch overkomen.
Recensie door: Rein Swart

Een lange preek waarbij de aandacht van de lezer op de proef wordt gesteld.
Geloof en erotiek zijn geliefde onderwerpen om over te schrijven. Over de verhouding van beide is al veel gezegd.
Recensie door: Maria Noordman

Biografie, ontstaansgeschiedenis van een schilderij, tijdsbeeld van de Terreur van de Franse Revolutie, zoektocht naar historische achtergronden en weerlegging van traditionele interpretaties: het zit allemaal in dit staaltje van literaire acrobatiek.
Die komische Frau - Ricarda Junge
Ricarda Junge leest voor uit Die komische Frau Zie ook Café Berlin 30 nov. 2011
Het maken van morele keuzes

‘Had hij maar in slaap kunnen vallen en dan wakker worden in het besef dat het gewoon een droom was geweest, een boze droom die je het best zo snel mogelijk kon vergeten.
Recensie door: Lodewijk Lasschuijt

Adoe, Willem, hij heeft een tak, hij springt erop, hij springt eraf. Mannen die hun jeugd hebben doorgebracht in Nederlands Indië bedienen zich soms, als ze onder elkaar zijn, van een grappig taaltje dat is doorspekt met Maleise woorden en waarbij dan ook nog eens spreekwoorden en zegswijzen worden verhaspeld, het zogenaamde petjoh.
Recensie door: Albert Hogeweij

Alhoewel Anton Ent (1939) al een flink aantal, bij gerenommeerde uitgevers verschenen poëziebundels op zijn naam heeft staan, trok hij de meeste aandacht met het viertal bundels dat hij liet verschijnen onder het heteroniem Marieke Jonkman, waarin hij de stem van een jonge vrouw te pakken had.
Recent
31 januari 2013
Duivelse bedrieglijkheid
Soms lees je een prachtig boek dat je met een ongemakkelijk gevoel achterlaat. Satanstango is zo’n boek. László Krasznahorkai (Hongarije, 1954) schreef zijn debuutroman Satanstango al in 1985. Op dat moment gebeurde er veel in Hongarije, zelfs datgene dat niemand had verwacht.