Thomas Verbogt (1952) heeft inmiddels een indrukwekkend oeuvre op zijn naam staan. Laatst werd hij in Het Parool door Arie Storm vergeleken met niemand minder dan de Amerikaanse schrijver J.D.Salinger.
In een tijd dat het voortbestaan van literaire tijdschriften op losse schroeven staat verscheen in april het nieuwe literaire tijdschrift Extaze. Dat getuigt van lef, maar niet zonder reden.
Alberto Moravia – gadegeslagen door de Italiaanse journalist en historicus Indro Montanelli – geeft niet thuis.
Is Nederland tolerant of niet? In 2006 verscheen er een artikel van een aantal sociologen van de Radboud Universiteit in Nijmegen. Daarin probeerden zij de vraag te beantwoorden of Nederland na de dood van Pim Fortuyn in 2002 minder tolerant was geworden ten opzichte van etnische minderheden.
Op de Nederlandse uitgave van The enchanter: Nabokov and Happiness staat een achterflapvullende foto van de schrijfster, Lila Azam Zanganeh. Haar verschijning is die van een tere maar tegelijkertijd speelse Sheherazade die, ondanks het feit dat zij de dertig ruim gepasseerd is, iets onmiskenbaar nimfijns heeft.
Dichteres Elly de Waard, die van 1962 tot 1974 samenleefde met Chris van Geel (1917-1974), richtte in 1974 de Chr. J. van Geel Stichting op. Sinds mei 2011 beheert zij een website waar ruim aandacht wordt geschonken aan leven en werk van Van Geel.
door Menno Hartman
In de rechterbalk staat een vakje ‘Bij de buren’. Vroeger stonden daar slechts bijdragen van NRC-Handelsblad, nu zijn daar een aantal buitenlandse kranten aan toegevoegd.
Bij het persklaar maken van het hier te bespreken meinummer van Tirade, kon de redactie niet bevroeden dat het thema In memoriam op de realiteit vooruit liep. Enkele weken later veroordeelde Halbe Zijlstra –
Recensie door: Albert Hogeweij
Eenzaamheid voor dubbelgangers
Toon Tellegen zal wel nooit meer los komen van het predicaat ‘schrijver van filosofische dierenverhalen’, maar intussen heeft hij ook al heel wat diervrije poëzie op zijn naam gezet.
‘Bij ons thuis werd iedereen – zodra hij vijftien werd – ingewijd in het familie-geheim. Ik herinner me dat ik naar beneden werd geroepen op een avond en dat mijn vader vertelde dat mijn grootvader in de oorlog lid was geweest van de NSB.
Anton korteweg debuteerde in 1971 bij uitgeverij Meulenhoff met de bundel Niks geen Romantic Agony. Veertig jaar later verschijnt bij dezelfde uitgeverij Voor mannen is ’t niet erg.
Recensie door Adri Altink
De wonderlijkste geschiedenis in de debuutbundel van Kerim Göçmen is het titelverhaal. De verteller daarin noemt zichzelf ‘bij gebrek aan een betere benaming een kwelgeest’. Hij is dat geworden na een ‘fatale gebeurtenis’ die hem als baby trof.