Deze verhalenbundel, die ook duidelijk op het omslag zo genoemd wordt, bestaat uit twaalf verhalen. Er zit klaarblijkelijk ook nog een systeem in, want het vierde, de achtste en twaalfde verhaal hebben als titel: De derde, De tweede en De eerste persoon.
Archief: april 2010
Recensie door: Rosalien Koster

De vaderlandse geschiedenis is hip. Tenminste deze conclusie valt te trekken als je kijkt naar de populariteit van boeken die de laatste jaren over onze eigen geschiedenis zijn geschreven. Maar ook tv-series als De troon getuigen van de opbloeiende interesse in de Nederlandse geschiedenis.
Lezen zonder te denken

Het wordt weer zomer en de vakantieganger wil een boek mee op vakantie. Aan het strand of zwembad moet in de zon of onder de parasol af en toe gelezen worden.
Vliegen tussen Spanje en Nederland

Tijdens een vlucht van Barcelona naar Schiphol raken een oudere Spaanse man en een jonge Nederlandse vrouw in gesprek; in een relatief korte tijd vertelt de man de vrouw zijn levensverhaal.
Interview met Ton Rozeman

Ton Rozeman schreef twee verhalenbundels en een novelle. In de aanloop naar Het weekeind van Het Korte Verhaal, Hotel van Hassel, een uniek internationaal literair gebeuren in De Balie in Amsterdam, interview ik hem over zijn korte verhalen.
Recensie door: Rein Swart

Eén, twee, hupsakee en daar is weer een brievenboek!
Deze roman in brieven, zoals de ondertitel luidt, is voornamelijk gericht aan Benno Barnard, zo wordt al snel duidelijk door de verwijzing naar de site van De Contrabas, een poëzie weblog waar Barnard regelmatig columns op schrijft.
Een zwalkend schip, maar geen man over boord

In de vijf delen waarin dit boek uiteenvalt, wordt veel overhoop gehaald: maatschappelijke thema’s en persoonlijke zorgen, derde-wereldproblematiek en dorpse sores. De schrijfster heeft duidelijk iets te melden, maar doet dat op een uitleggerige manier.
Recensie door: Rein Swart

Scherp, wrang én grappig portret van een buitenboorder
Het is zomer, een Gentenaar van begin dertig treurt in zijn appartement over de breuk met zijn vriendin Patty, met wie hij zeven jaar heeft samengewoond.
Over dromen en verwachtingen

Stefanie Zweig (1932) (geen familie van Stefan Zweig) was haar hele leven journalist en filmcriticus voor zij zich aan het schrijven van een boek waagde. In 1980 debuteerde ze met het kinderboek, Een mond vol aarde, in 1995 bekroond met de Gouden Globe.
Recensie door: Albert Hogeweij

Deze essaybundel laat zich op meerdere wijzen in tweeën delen. Er staan stukken in over het wezen van poëzie en de ontdekking daarvan door het kind Bernlef, en daarnaast staan er stukken in over vertalingen van buitenlandse poëzie.
Recensie door: Machiel Jansen

Twee dagen nadat Kees Fens overleed op 14 juni 2008 ging de documentaire Erfgenaam van een lege hemel in première. Filmer Hans Keller portretteerde de literatuurcriticus en P.C.
De rivier als psychotherapeut

Recensie door Rein Swart
De in Nederland vrij onbekende Vlaming Mark van Tongele verblijft in het zomerseizoen op de eenvoudige camping à la ferme in de Lozère in Frankrijk.
Recent
26 september 2013
De basso continuo van de storm
Vijfenveertig jaar na een dramatische gebeurtenis treffen drie Nederlanders elkaar aan de Nederlandse kust. Het is hun laatste reünie, zo zal blijken. In het hotel Hoogduin zijn de Nederlandse ambassadeur in Angola, Ferdy Aronius, zijn moeder Alice en haar ex-minnaar Mees Stork samen.