Archief: maart 2010

Wie dit leest is een zot!

Recensie door Rein Swart

In de serie ‘klassieken’ bespreek ik dit keer het debuut van de Poolse meester uit 1937, dat vaak is vertaald. De uitgave uit 1981, door Paul Beers omgezet, gaf het aangename gevoel dat het daarmee wel goed zat.

Lees meer

Een verbluffend openhartig boek

Recensie door Lodewijk Lasschuijt

Deze titel laat vanzelfsprekend alle bellen rinkelen. Wil Berthe Meijer op deze manier meeliften met het dagboek dat inmiddels bekend is over de hele wereld? In eerste aanvang bestaat die indruk natuurlijk wel maar dit blijkt niet het geval te zijn.

Lees meer

Muziek en liefde, een pas de deux

Recensie door Rein Swart

 

In deze novelle, die uitgebracht wordt als roman, hebben de drie hoofdstukken dezelfde indeling als in het muziekstuk Appassionata, dat in het tweede hoofdstuk door hoofdpersoon Derek Hugo op de piano ten gehore wordt gebracht: allegro assai, andante con moto, allegro non troppo.

Lees meer

De ongebundelde stukken bevatten veel aardigs en wetenswaardigs

Recensie door Machiel Jansen

Als je iets aardigs wilt zeggen over artikelen in tijdschriften en kranten die zo’n dertig, veertig jaar geleden geschreven zijn door een schrijver die al weer een tijdje geleden is overleden, dan is het waarschijnlijk dat je iets zegt in de trant van: zijn stukken zijn nog verbazend actueel.

Lees meer

Mathilda Savitch voert de lezer terug naar de dertienjarige die hijzelf was

Ik wil onuitstaanbaar zijn. Ik wil onuitstaanbare dingen doen en waarom niet? Saai is saai is saai is mijn leven.’ Met deze tegendraadse uitspraak begint de roman, Mathilda Savitch van Victor Lodato.

Lees meer

Nooit bezorgde brieven uit de 17de en 18de eeuw

Recensie door: Rein Swart

Wie zich in de 17de of 18de eeuw per schip verplaatste, liep de kans door Engelse kapers te worden opgebracht. De scheepsbemanning werd gevangen genomen en de uitrusting, waaronder post, in beslag genomen.

Lees meer

Avondwandeling langs verlichte vensters

Recensie door Ingrid van der Graaf

Wat gebeurt er als je als gevierd soap-ster uit de serie geschreven wordt. Of wanneer je identiteit te verwaarlozen is en je een compleet nieuw leven krijgt voorgeschreven. Of dat er iemand naar je toe komt met een ongelofelijk voorstel waardoor je toekomstbeeld een wending neemt die te mooi is om waar te zijn.

Lees meer

Een meester in zelfcorrectie

Recensie door Albert Hogeweij

Tien jaar na zijn debuut als dichter is er nu de vijfde of zesde bundel van Mark Boog, naar gelang men de dunne gedichtendagbundel van 2008, Alle dagen zijn van Liefde, erbij rekent.

Lees meer

Iedere binding is bedrog

Opnieuw een echte Voskuil, hoop je, met een indrukwekkend en gedegen zelfonderzoek van Maarten, de alter ego van de schrijver. Deze ouwelijke, geremde, secundair reagerende jongeman wordt dit keer na zijn doctoraal examen getroffen door liefdesperikelen en bijt zich daarin vast.

Lees meer

Een DVD met boeiende uitleg over het Tapijt van Bayeux

Recensie door Benno Zuidenga

Het begon allemaal met een belofte van Willem de Veroveraar, Hertog van Normandië aan Graaf Harold, de graaf van Wessex. Deze belofte werd niet nagekomen en mede hierdoor ontstond er een twist tussen de twee heersers.

Lees meer

De mooie dagen van mijn jeugd - Ana Novac

Het enige dagboek dat Auschwitz overleefde. Een uniek document van onschatbare waarde: De mooie dagen van mijn jeugd van Ana Novac met een naschrift van Holocausthistoricus Robert Jan van Pelt.

Lees meer

Hoewel zij nooit op mannen met baarden viel

Recensie door Hilde van Vlaanderen

‘Your choices are half chance. So everybody’s else’s. Enkele regels uit het motto van dit boek, uit een tekst van Baz Luhrmann, Everybody’s Free. Dat er in het leven, en in de liefde, vele keuzes gemaakt moeten worden, daar komt de hoofdpersoon Bobby in dit boek wel achter.

Lees meer

Recent

Literair Nederland - 10 jaar geleden

10 juni 2013

Sprookjesachtige bundel tragische lotgevallen
Recensie door Adri Altink

Recensie door Adri Altink 

De wonderlijkste geschiedenis in de debuutbundel van Kerim Göçmen is het titelverhaal. De verteller daarin noemt zichzelf ‘bij gebrek aan een betere benaming een kwelgeest’. Hij is dat geworden na een ‘fatale gebeurtenis’ die hem als baby trof.