Formuleerkunst als kermisattractie
Sinds De helaasheid der dingen ben ik een fan van de schrijver Dimitri Verhulst. Nog maar vrij recent dus. Toen de aankondiging kwam dat zijn laatste boek met de door de Bond tegen het Vloeken ongetwijfeld niet met gejuich ontvangen titel Godverdomse dagen op een godverdomse bol voor niets bij de nieuwste Humo zou zitten, heb ik iemand die toch in Vlaanderen moest zijn, opdracht gegeven dat weekblad met het boek voor me te kopen.
Een continue dreiging
‘Constant liet een pocketboek zien dat hij uit de boekenkast had gegrist. Om te bewijzen dat het van hem was liet hij de penomtrek van de penis zien, die hij in elk boek dat hij uitleende maakte.’
Na de bundels Eindaugustuswind en Op de hoge lijkt dichter en essayist Willem Jan Otten in zijn nieuwe poëziebundel Welkom nog steeds niet te hebben gevonden wat hij zoekt.
Platform Theaterauteurs (PTa), is het onafhankelijke schrijvershuis voor nieuw toneelrepertoire in Nederland. De opdrachten worden ontwikkeld binnen een breed programma, in samenwerking met dramaturgen, coaches, regisseurs, acteurs en theaterproducenten.
Ieder jaar organiseert PTa haar open inzending voor nieuw, nog onopgevoerd toneelwerk, onder de noemer ‘Verse Tekst’.
Door Coen Peppelenbos
Er zijn mensen die nog nooit van de schrijver A.L. Snijders hebben gehoord. Dat ligt aan die mensen. Jarenlang had hij een column in Het Parool en later in regionale dagbladen.
Recensie door Karel Wasch
Alexander Hemon maakte een bliksemcarrière als schrijver. Hij kwam vanuit Bosnië aan in Chicago met niet veel meer kennis van het Engels, dan wat toeristenzinnen, maar ging aan het schrijven.
Onderhoudende en dikwijls humoristische schets over Suriname
‘Suriname in het hart’, is een onderhoudend boek, dat in reportageachtige stijl een persoonlijke schets geeft van de ervaringen van een journalist en zijn gezin in het hedendaagse Suriname.
Een klein hotelletje aan de Engelse kust, juli 1962. Twee jonge mensen, Edward Mayhew en Florence Ponting zijn zojuist getrouwd. Ze worstelen zich door een onappetijtelijke maaltijd heen in de wetenschap dat weldra het moment aanbreekt dat zij zich naar het bed zullen begeven en de liefde zullen bedrijven.
Het is 8 augustus 2000. John Jude Parish is net 18 jaar geworden. Hij woont in Washington DC. Hij houdt van skaten, surfen en wil het soefisme bestuderen. Zijn vader Bill is advocaat, zijn moeder heeft psychotherapie gestudeerd, maar is vooral politiek actief. Volgens zijn vriendin Katie heeft hij fantastische ouders en die augustusmaand ligt de wereld voor hem open. Na een surfwedstrijd is er nog een feest met vrienden en vriendinnen. John gaat even skaten en krijgt een ongeval, wordt geraakt door een automobilist.