Eer uw vader en uw moeder
Een van de meest interessante interviewrubrieken is ‘De tien geboden’ in Trouw. Journalist (en romanschrijver) Arjan Visser heeft een eenvoudig, maar doeltreffend format gekozen om de geïnterviewden ontboezemingen te ontlokken.
De ene echte hoofdrolspeler in bijna alle boeken van Tardi is Parijs. Of het nu zijn vrolijke en absoluut onbegrijpelijke serie Isabelle Avondrood is, zijn detectiveverstrippingen van de boeken van Léo Malet met Nestor Burma in de hoofdrol, of de werkelijk schitterende illustraties bij Célines Reis naar het einde van de nacht.
Wie Pieter Boskma zegt, zegt Maximalen en wie Maximalen zegt, zegt Joost Zwagerman. Het is dan ook niet toevallig dat Zwagerman een bundel met gedichten van Boskma samenstelt en in een aanvullend essay als enthousiast pleitbezorger van diens poëzie optreedt.
1900-1982
Voor iemand met zijn literaire reputatie is hij snel in de vergetelheid geraakt. Maurice Gilliams werd onderscheiden met de Grote Prijs der Nederlandse Letteren, hem in 1980 door Koningin Beatrix uitgereikt in het Paleis op de Dam, werd door Koning Boudewijn in de adelstand verheven, kreeg in 1970 de Constantijn Huygensprijs voor zijn gehele oeuvre en zijn werk werd door zijn eerste biograaf, goede vriend en schrijver Pierre H.
VOOR DE VROUW maar niet voor haar alleen…
Fiep Westendorp in de krant
Het Boek van de Week is even heel iets anders, met uw welnemen.
Abdelkader Benali brengt in Panacee een verzameling gedichten die af en toe zeer overtuigend zijn, maar vaak te lijden hebben onder een te los schrijven, een te kleine drang naar geheel gescherpt materiaal.
Tussen willen en kunnen
door Rutger H. Cornets de Groot
Aan de eind vorig jaar verschenen bundel Gestolen lucht van Hendrik Carette (Brugge, 1946) gaan twee motto’s van Osip Mandelstam vooraf.
De Nederlandse vertaling van de debuutroman van David Maine verscheen al begin vorig jaar, maar verdient het alsnog een plaats te krijgen in deze rubriek. Het uitgangspunt van De zondvloed (2006, Prometheus) is een verhaal dat iedereen kent (of zou moeten kennen): het bijbelse verhaal over de zondvloed en de opdracht die Noach van God krijgt om een ark te bouwen.
Recensie door Juliette van Wersch
De titel van dit boek is perfect vertaald, want hij dekt volledig de lading van dit boek. De originele titel Banvard’s Folly, Thirteen Tales of Renowned Obscurity, Famous Anonymity, and Rotten Luck (onthoud dit, want u zult het nodig hebben), verwijst naar het eerste van de dertien verhalen.
Vijfenveertig jaar na een dramatische gebeurtenis treffen drie Nederlanders elkaar aan de Nederlandse kust. Het is hun laatste reünie, zo zal blijken. In het hotel Hoogduin zijn de Nederlandse ambassadeur in Angola, Ferdy Aronius, zijn moeder Alice en haar ex-minnaar Mees Stork samen.