Archief: november 2006

Dichters op het Binnenhof

40% van de kiesgerechtigden is zwevend. 40% die niet weet op wie ze moet stemmen. Misschien maakt het de zwevende kiezers gemakkelijker als ze weten dat op wie ze ook gaan stemmen, de kans groot is dat ze op een dichter stemmen.

Alweer het vijfde boek van Münstermann, die zich laat afficheren als ‘meester van de hervonden tijd.’ Of hij deze titel verdient is maar zeer de vraag. Evenals in zijn vorige romans speelt Andreas Klein, zoon van Joachim Klein een belangrijke rol in het verhaal.

‘Ik weet écht niet meer wat ik allemaal gedaan heb!’ Thea Doelwijt (1938, Den Helder) is een Surinaamse schrijfster/theatermaakster die haar sporen meer dan verdiend heeft, zowel in de literatuur als in de theaterwereld.

Onmiddellijk valt mij op dat er een volmaakte eenheid naar voren komt tussen de afbeelding op de voorpagina, het introgedicht en de eigen gedichten.
Het introgedicht refereert in een notendop aan de beklemmende sfeer van een afscheid dat op handen is.

Renaissance van de milde toon

Een van mijn favoriete Nederlandse schrijvers is Rascha Peper. Ze heeft een onnadrukkelijke stijl, maar haar personages hebben altijd wel psychologische diepgang en de spanning in haar boeken maakt dat je altijd door wilt lezen.

De wondere wereld van de wolken

‘Ik kijk mijn heel leven al met veel plezier naar de wolken’. Aan het woord is Gavin Pretor-Pinney in de inleiding van zijn zojuist verschenen boek De wolkengids.