Menselijke monsters?
Sánchez Piñol is van oorsprong antropoloog en Nachtlicht is zijn literaire debuut. Wat beweegt een antropoloog om boeken te gaan schrijven? Volgens Wikipedia is antropologie de studie van de mens, van alle mensen en van alle aspecten van menselijkheid (let wel: dit is een lichte indruk, want de online encyclopedie heeft uiteraard niet dezelfde autoriteit als de Winkler Prins!).
Gedichtendag 2006 ligt al weer een paar dagen achter ons, zelfs in Amsterdam waar de theaters rond het Leidseplein er onder de noemer ‘Weerwoord-festival’ maar meteen een Gedichtenweek van gemaakt hadden: dichters kunnen weer aan het schrijven, organisatoren richten zich op een volgend festival of evenement, bezoekers zoeken elders hun plezier.
Volle beelden van lege levens: David Nolens, Het kind, Meulenhoff/Manteau 2005
Wat gebeurt er als een man die zijn eigen bestaan niet eens opmerkt en een vrouw die haar schoonheid als een loodzware last beschouwt, besluiten dat het een goed idee is om een kind op de wereld te zetten?
door Menno Hartman
Dit weekend las ik Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor van Renate Dorrestein. Een titel van maar liefst 12 woorden.
Nee, dit stuk gaat niet over Canetti, maar over zijn grote voorloper: Georg Christoph Lichtenberg. Hij doceerde aan de universiteit van Göttingen. Een klein, gebocheld mannetje (zijn fysieke onvolkomenheden zouden hem steeds ernstiger opbreken naarmate hij ouder werd) die erg populair was onder zijn studenten.
Bart Koubaa (1968) studeerde film en fotografie aan de KASK en Arabisch aan de Universiteit Gent. Hij woonde in Wenen, Madrid, Jerez de la Frontera en Firenze.
Poëtisch Amsterdam, een wandeling in gedichten.
In de aap
‘We komen van zee, zochten het sop
in de glazen, het hop dat klotst
in onze magen, dat bloed laat razen
zoeken de deining van zeebenen
de zwierende hopmarjannekes
maar de chimpansee doet niet mee
de chimpansee is ziek van de zee
we kijken niet nauw, we nemen
een vrouw voor de nacht
de stroop in de kannekes
lichten de kooien in dit logement
verschrikken vlooien en luizen
raken sappen, onszelf kwijt
verdoofd tot het eerste ochtendlicht
zien in marjanneke meer jannetje
zijn bevlekt platzak hamerhoofd
vluchten voor het schuim in onze kragen
en een heilsoldaat die ons de dijk afjaagt.’
Sinds 1988 werkt Koen Peeters gestaag aan een indrukwekkend en eigenzinnig oeuvre: Conversaties met K. (1988), Bezoek onze kelders (1991), De postbode (1993), Het is niet ernstig, mon amour (1996), Acacialaan (2001) en Mijnheer Sjamaan (2004).
Mark Z. Danielewski, die in 2000 debuteerde met het verpletterende House of Leaves (vertaald in het Nederlands als Het kaartenhuis, Cargo, Amsterdam, 2001), bracht onlangs bij De Bezige Bij de novelle Het Vijftig Jaars Zwaard uit.
Trillende schepen en dichters als drilpudding
In de zomer van 2005 voer een aantal dichters en kunstenaars per schip Groningen binnen. Geen narrenschepen, maar historische schepen die voor anker gingen in de Groninger diepenring.
Twee vrouwen en een man
Het is een goede gewoonte van de grote uitgeverijen om bijzondere boeken te versturen als nieuwjaarsgeschenk. Zo is bijvoorbeeld Schaduwkind van P.F.
Nicole gaat uitgebreid in bad en tut zich op, met de spullen van haar moeder. Ze lijkt wel een achttienjarige vrouw van de wereld in plaats van
een verlegen pubermeisje van dertien.
Recensie door Adri Altink
De wonderlijkste geschiedenis in de debuutbundel van Kerim Göçmen is het titelverhaal. De verteller daarin noemt zichzelf ‘bij gebrek aan een betere benaming een kwelgeest’. Hij is dat geworden na een ‘fatale gebeurtenis’ die hem als baby trof.