Het Verenigd Koninkrijk is ziek. Alle evenwicht verloren, alle rede zoek.
Het was een gekwelde plaats geworden, geheel in beslag genomen door verwerving en roem, een plaats die werd bepaald door afgunst, ellende en hebzucht.
Archief: augustus 2005
Sandor Márai
Sándor Márai was tot voor enkele jaren een volslagen onbekende schrijver in Nederland en de rest van Europa. Uitgevers zagen er jarenlang geen brood in om zijn boeken uit te geven.
Tommy Wieringa
Tommy Wieringa (Goor, 1967) debuteerde in 1995 met de roman Dormantique's manco. Zijn tweede roman Amok verscheen in 1997. In april 2002 verscheen zijn derde roman Alles over Tristan bij De Bezige Bij.
Gegrepen door Het hart van Eva
Gegrepen door Het hart van Eva
Eind 2004 verscheen de debuutroman van een jonge Surinaamse schrijfster, Nathalie Emanuels. Geen onbekende voor mij: enkele jaren eerder had ik haar leren kennen als een getalenteerde energieke stralende vrouw bij wie ik nog veel meer bijvoeglijke naamwoorden zou kunnen zetten, maar dan overtreed ik echt alle wetten van het correct taalgebruik!
Valtijd
‘Een armpje zo dun als taal legt een hand voor ogen.’
Door: Wouter de Vries
Toen ik enkele jaren geleden eens vluchtig de bundel Van het woord Ah doorbladerde, viel vrijwel direct de opeenstapeling van halfafgemaakte zinnen op.
222 schrijvers
Schrijversportretten zijn andere portretten dan bijvoorbeeld portretten van filmsterren. Ingetogener, introverter; alsof de schrijver met zijn hoofd in een andere wereld verkeert. Zijn zelf geschapen wereld misschien. Schrijvers zijn dan ook (of zelden) sterren.
Jeroen Olyslaegers
De in 1967 geboren Jeroen Olyslaegers is een waar mediabeest, cultuurvreter en actualiteitskenner. Naast auteur van proza is hij toneelschrijver, columnist op Internet en radio, multimediavoorstander en in het verleden was hij literair programmeur, redacteur van het tijdschrift AS- Andere Sinema en filmrecensent voor de Humo.
Connie Palmen
‘Ik heb een oprechte, nare arrogantie in mijn werk; in het dagelijks leven voel ik me nooit beter dan wie ook en ben ik net zo onzeker als iedereen.’ (Bron: http://www.ncrv.nl/)
Connie Palmen is voor sommige mensen de meest overschatte, voor andere de meest onderschatte Nederlandse auteur.
Van schreeuwende uitbundigheid tot mooie ingetogenheid
Ramsey Nasr denderde in 2000 de poëzie binnen met de bundel 27 gedichten & geen lied waarvoor hij de nominaties binnenhaalde voor de C. Buddingh’-prijs en H.C. Pernathprijs.
Verzeker u
Vorige maand verscheen Verzeker u, opvolger van Geert Buelens’ debuutbundel Het is uit 2002. Buelens zet sterk in met het openingsgedicht ‘Verlaat’:
VERLAAT
Weet je wat
het is
Het is
onmogelijk
alsof door kamers lopen weemoed bieden kan
aan wat als hoogpolig tapijt je zolen likt
Hier wordt aan stelselmatige afbraak gedaan
je ziet dat niet
maar in het keldergewelf breekt zo een snaar
Alsof je straffeloos elk fundament in vraag kan stellen
Alsof een kruisboog wordt opgehangen
aan een kruis
Ja, dat kan
Stellige beweringen, een stellige bundeltitel ook, veel imperatieven in de gedichten, maar er overheerst toch vooral de taal van een dichter die aftast, zoek raakt, zich bezeert, zich hervindt en het aftasten weer begint.
Mystiek lichaam
Op vrijdag 9 mei 1986 verscheen de roman Mystiek lichaam van Frans Kellendonk (1951-1990). Het is geen roman met een verhaaltje dat zich even in drie regels laat navertellen.
Naam: Janneke Datum: 18-7-2005 10:50:00Een vermakelijk geschreven boek(je, 123 blz) wat doet denken aan Gabriel Garcia Márquez.
Naam: Janneke Datum: 18-7-2005 10:50:00
Een vermakelijk geschreven boek(je, 123 blz) wat doet denken aan Gabriel Garcia Márquez.
Voor de kust van Brazilië ligt het eiland Itaparica dat volgens de schrijver zijn weerga niet kent in de wereld.
Recent
17 januari 2020
16 januari 2020
15 januari 2020
14 januari 2020
13 januari 2020
7 januari 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
20 januari 2010
Weijts zet de lezer op het verkeerde been
Recensie door Karel Wasch
Het derde boek van Christiaan Weijts werd geschreven in opdracht van het Nederlands Dans Theater. Hij zou geprobeerd hebben, volgens een interview achter in het boek, om de lezer op het ‘verkeerde been’ te zetten. Grappig gegeven voor een dansboek. Hij wilde tot in de taal, bewegelijk opereren, zodat de lezer in een plezierige verwarring door de bladzijden dwaalt.