Recensie door Coen Peppelenbos
Een van de leukste gebeurtenissen van de afgelopen weken was de verkiezing van de Dichter des Vaderlands. Driek van Wissen, hij woont bij mij om de hoek en fietst regelmatig langs, vriendelijk zwaaiend, gaf de hele moderne dichterskliek het nakijken.
Op 19 januari jongstleden pleegde K. Sello Duiker (30) zelfmoord. Duiker – een veelbelovend Zuid-Afrikaans auteur – verwerkte veel autobiografische elementen in zijn werk. Drugs, geweld, homoseksualiteit en de zoektocht naar identiteit spelen een grote rol in zijn romans.
Hans Vervoort werd op 22 april 1939 geboren in Magelang (Indonesië) als zoon van een KNIL-militair. Zijn eerste jeugdherinneringen deed hij op in een Japans interneringskamp. Na de oorlog woonde het gezin in Makassar en Soerabaja.
Grote Jiddische roman, Arnon Grunberg
Weldenkende mensen, overal ter wereld, waren het erover eens: Hitlers oorlog was niet netjes geweest maar wel preventief. En wie hem met een onbevooroordeeld oog bekeek moest toegeven: hij had zijn mindere kantjes gehad, maar hij was een ziener geweest.
Luis in de pels
De ‘genomineerde’ voor deze week is wellicht een beetje een verrassing. Marc Kregting is geen gelauwerde debutant, geen bestseller-auteur, geen fameus dichter. Hoewel hij als auteur en poëet een aantal titels op zijn naam heeft staan (waaronder De leliering, Zie je dat rood, en de dichtbundel De gezel) zal deze rubriek ditmaal vooral over zijn ervaringen als redacteur en zijn ideeën over de huidige stand van zaken in het boekenvak gaan, waarover hij schrijft in zijn recent verschenen boek Zij zijn niet van Jeremia.
Venetië is al heel lang een decorstad voor de literatuur en de film. De associaties die de stad oproept zijn dood en verval. In Nederland is dat het laatst gedaan door Rosita Steenbeek in Ballets Russes.
Niet nieuw, wel heel goed. Het heeft lang geduurd voor er werk van de Amerikaanse schrijver Richard Yates (1927-1992) in het Nederlands vertaald werd. Niet verwonderlijk voor een schrijver die al dood en begraven was en die vooral schreef over de minder florissante kanten van het naoorlogse Amerika.
Paul van Ostaijen wordt wel de eerste moderne dichter in het Nederlands taalgebied genoemd. Naast poëzie schrijft hij ook proza en opstellen over schilderkunst, beeldende kunst en poëzie. Van Ostaijen is op 22 februari 1896 in Antwerpen geboren en sterft aan tbc op 32 jarige leeftijd in 1928.
Jeanne Henriëtte Reine Reyneke van Stuwe. De naam zegt je hoogstwaarschijnlijk niets. Jeanne Kloos wellicht wel. Inderdaad: de vrouw van. Willem Kloos is nog bekend, zijn vrouw is in de vergetelheid geraakt en dit terwijl ze een zeer populair auteur was aan het begin van de twintigste eeuw.
Michel Tournier (Parijs, 1924) komt uit een gezin van germanisten. Zijn vader en moeder ontmoeten elkaar tijdens hun studie germanistiek aan de Sorbonne, de universiteit van Parijs, en zorgen ervoor dat hun zoon ‘met één been in Duitsland’
Eindelijk is er dan een biografie over Johnny van Doorn (1944 – 1991). Hoe men ook over hem moge denken, dat hij een unieke plaats inneemt in de Nederlandse literatuur staat buiten kijf. De titel verwijst naar een libretto, dat zelden werd opgevoerd maar dat door Van Doorn van tekst werd voorzien.
Opgegroeid in een burgerlijk milieu in Arnhem in de vroege jaren vijftig ontworstelt hij zich aan school, wordt afgekeurd voor militaire dienst, ontloopt een eventuele baantjescarrière en kiest voor een vlucht naar voren.