Een gesprek met Tommy Wieringa op het Crossing Bordersfestival, een verhaal in The New Yorker, de BBC National Short Story Award; de Welshe Cynan Jones (1975) is internationaal aan het doorbreken. Nu is ook zijn debuut uit 2006 vertaald: de novelle De lange droogte (The Long Dry).
De lange droogte beschrijft een dag uit het leven van de Welshe boer Gareth en zijn gezin. De rode draad van het verhaal is Gareths zoektocht naar een weggelopen, hoogdrachtige koe.
Als de schaduw die verdwijnt van de Spaanse schrijver Antonio Muñoz Molina kadert in een samenwerkingsproject met Creative Europe. Uitgeverij De Geus neemt hiermee deel aan het grootschalige project Reading Europeans: Strengthening Cultural Identity through Literature. Opzet van het project is een betere verstandhouding van de gedeelde Europese identiteit.
De Hongaar András Forgách (1952) is in eigen land een bekende schrijver. Men kent hem ook van zijn werk als vertaler, toneelschrijver en beeldend kunstenaar. In de jaren zeventig en tachtig was hij actief in verzet tegen het Sovjetregime.
Zijn nieuwste roman De akte van mijn moeder is gebaseerd op de waarheid. Een waarheid waar hij dertig jaar na het overlijden van zijn moeder bij toeval achterkomt omdat een oude jeugdvriend hem daarop attendeert.
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat met de toenemende vergrijzing ook het verschijnsel dementie zijn intrede in de literatuur zou doen. In een prachtig gedicht bracht Vasalis dit onthutsende fenomeen in een van haar nagelaten gedichten al eens onder woorden:
Is het vandaag of gisteren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Schokland – de veelzeggende titel slaat niet op het voormalige eiland, maar op de gelijknamig kop-rompboerderij in het Groningerland – die te lijden heeft van de gevolgen van gasboringen. Op de boerderij woont Zwier Koridon met zijn dochter Femke en kleindochter Trijn. Femke’s zoon Jort, die dode vogels prepareerde en opzette, is overleden.
Ontvang onze nieuwsbrief. Geef hieronder uw emailadres op:
Verwarde geesten hebben baat bij goede literatuur. Liever geen therapeutische boeken of levenslessenliteratuur. Beter een oprechte stem die zichzelf niet spaart, zoals in het tweedelige ‘Faxen aan Ger’ van Nicolien Mizee, daar leer je wat van. Dikke boekwerken met ‘verslavend proza’ – vermeld de achterflap – wat gewoon waar is. Met het eerste deel De kennismaking kon ik al amper stoppen met lezen. Uit dit tweede boek De porseleinkast, kan ik niet meer wegblijven.
Voor wie het even niet helemaal gevolgd heeft, de ECI Literatuurprijs, (eerder AKO Literatuurprijs) is niet meer.
Deze week een vertaalde roman uit 1985 van Jane Gardam, poëzie van Karel Wasch, een kerstverhaal zonder woorden van Frank Flöthmann en een roman van de Duitse schrijver Uwe Timm.
De brieven die de romanschrijvers Simon Vestdijk en Willem Brakman elkaar schreven in de jaren zestig, zijn samengebracht in een gebonden prachtuitgave en voorzien van de pakkende titel Gaven, giften en vergiften.
Volgens Van Dale’s woordenboek betekent de uitdrukking ‘waarvan akte: ‘Het staat genoteerd, het is vastgelegd’.
Dit jaar werd de Nobelprijs voor Literatuur niet uitgereikt.
Herfst: de bladeren verkleuren.
De Griekse geschiedschrijver Herodotos was een groot reiziger, die de volkeren die hij ontmoette beschreef en was daarmee één van de vaders van de etnografie.
Auke Abma (1972) is docent Nederlands. Hij is een literaire omnivoor: er zit geen lijn in wat hij leest. Vanwege dit gebrek aan systematiek moet je hem niet vragen om met lijstjes te komen of favorieten te noemen. Deze misschien negatieve eigenschap ontspringt uit de liefde voor het lezen: veel verdient een kans.
Kris Mattheeuws (1970) is docent Nederlands, Engels en esthetica in het middelbaar onderwijs in Gent. Hij werkte enkele jaren als sportjournalist voor de kranten Gazet van Antwerpen en Het Volk. Daarna werkte hij als recensent van fictie en non-fictie, voor de literaire bladen Leeswolf en Leeswelp. Zijn belangstelling voor literatuur is zeer breed, al volgt hij de moderne Nederlandse en Angelsaksische literatuur op de voet.
Rieks Holtkamp (1950) studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde in Groningen en werkte in de journalistiek. Zijn liefde voor literatuur zet hij in voor recensies van vooral buitenlandse literatuur en schrijversinterviews. Hij heeft een voorkeur voor schrijvers uit Midden- en Zuid-Europa, Latijns-Amerika, Caribisch gebied en India.
Zelf schrijft hij poëzie in het Gronings. Hij publiceerde in diverse tijdschriften en bracht samen met Hanne Wilzing de bundel Zied aan zied uit.
Na werkzaam geweest te zijn als muziekbibliothecaris en muziekredacteur behaalde Els van Swol in 2017 haar master Kunst- en Cultuurwetenschappen aan de Open Universiteit. Voor NBD Biblion schrijft zij aanschafinformaties non-fictie, voor 8weekly recensies over beeldende kunst. Zij leest alles wat los en vast zit, en slaat als het even kan geen toneelvoorstelling van Shakespeare over.