Met ingang van 16 juli tot 3 september staat Literair Nederland in de zomerstand. Dat betekent een afwijkende wekelijkse inhoud. Minder recensies, geen oogst van de week en in plaats van drie columns per week zal er wekelijks één zomercolumn verschijnen van de u vertrouwde columnisten. Wel zullen er meer boekentips van onze recensenten in de speciale rubriek Zomerboeken 2018 verschijnen. Boektitels over of uit het land van hun vakantiebestemming. Ook zullen er een aantal CityTrips, zoals vorig zomer, van de hand van Liliane Waanders verschijnen.
Lees meer
Nobelprijswinnaar Pamuk heeft met De vrouw met het rode haar een prachtige roman geschreven die bol staat van de symboliek. Die ontleent hij aan een Oosterse en een Westerse mythe over de verhouding tussen vader en zoon. In het Iraanse epos Het Boek der Koningen doodt Rostam na een lange strijd zijn zoon Sohrab;
De vakantie breng ik dit jaar in Noorwegen door. Al dan niet concreet of in herinnering vergezeld door drie boeken: Zomer uit De vier seizoenen van Karl Ove Knausgård, Tussen april en september van Tomas Espedal en Nooit meer slapen van W.F. Hermans.
Herfst van Knausgård las ik al eerder – ja, gedurende de herfst. Lente en Winter heb ik nog niet gelezen. Alle delen, dat heb ik al wel gezien, zijn stuk voor stuk prachtig geïllustreerd. Ze bevatten allemaal korte stukken, mini-essays haast; een genre dat we van de Knausgård van vóór, maar ook wel degelijk uít de serie Mijn strijd kennen.
Ik was in Den Haag en haalde op de fiets het jongste zoontje van mijn dochter van school. De school lag in de buurt van de Gerrit Kasteinstraat, ik kwam vanuit Mariahoeve. Ik peddelde vrolijk over de fietspaden, stak de juiste kruispunten over en nam de goede afslagen. Tot ik ergens de verkeerde nam. De bocht naar links leidde stadswaards terwijl ik richting zee moest, de zee lag rechts. Tot zover mijn geografische inschattingen. Ik minderde vaart, reed een bruggetje over. Hoe lang kun je een eenmaal ingeslagen pad blijven volgen? Bij een bord met Landgoed Clingendael, stopte ik.
Charles Ducal is geen onbekende in het Nederlandse taalgebied. Zijn gedichten domineren al twintig jaar de literaire scène en dat leverde hem in 2014 de titel ‘Eerste Dichter des Vaderlands’ van België op. Dat hij nu op 66-jarige leeftijd zijn eerste roman schrijft, is op zijn minst merkwaardig te noemen. Zijn romandebuut Kroniek van een verzonnen leven is er een vol platgetreden paden en herkenbare Vlaamse clichés, maar toch slaagt hij erin ontroering bij de lezer los te maken en er uiteindelijk een kleine parel van te maken.
De verzuimcoördinator: over beeld, afwezigheid, bedrog is het vierde boek van beeldend kunstenaar Nicole Montagne. Ook in deze essaybundel geeft Nicole Montagne blijk van een nauwkeurig registrerende blik en het vermogen wat zij ziet in woorden te vangen.
Rode draad in De verzuimcoördinator is het verlangen om een door bedrog aangetaste werkelijkheid te restaureren. Zelf bedrogen door haar echtgenoot - daar wijdt zij de nodige woorden aan - zoekt ze in beeldende kunst en literatuur naar tekenen van (aanstaand) liegen en bedriegen.
Niet alle onderwerpen liggen vanuit de thematiek even voor de hand.
Ontvang onze nieuwsbrief. Geef hieronder uw emailadres op:
Het waren de weken dat de brieven van het Letterenfonds verstuurd zouden worden en al mijn jonge schrijvende collega’s nagelbijtend bij de brievenbus zaten te wachten, behalve S., die niet wist dat het fonds via de post communiceerde.
‘Een brief,’ sms’te ze, ‘dat meen je niet. Zit ik voor niks de hele tijd mijn telefoon in de gaten te houden en mijn mail te checken.’
In de brieven zou te lezen zijn of het Letterenfonds ons geld wilde geven om een tweede of derde boek te schrijven, of dat we veroordeeld waren of bleven tot broodjes bakken, huizen schoonmaken, biertjes tappen of scripties nakijken.
Kapitein Michalis, het boek dat als ondertitel vrijheid of dood kreeg, is inmiddels de derde grote roman van Nikos Kazantzakis (1883-1957) die in een nieuwe Nederlandse vertaling van Hero Hokwerda verscheen, na Leven en wandel van Zorbás de Griek en Christus wordt weer gekruisigd.
De Vlaamse dichter Sylvie Marie brengt in haar nieuwste bundel Houdingen grote bewegingen van het gemoed terug naar uiterst kleine beschrijvingen.
Alarmerend nieuws in Nature, begin juni: Tussen 2012 en 2017 verloor de Antarctische ijskap zeven miljoen kilo ijs.
Merijn de Boer (1982) is ondanks zijn jeugd een gelauwerd schrijver met een prijs voor zijn debuut Nestvlieders en long- en shortlist-vermeldingen voor zijn latere romans.
In september start een nieuwe editie van het International Literature Festival Utrecht (ILFU).
De Griekse geschiedschrijver Herodotos was een groot reiziger, die de volkeren die hij ontmoette beschreef en was daarmee één van de vaders van de etnografie.
In Un Américain à Tanger (1993) van Mohammed Ulad-Mohand vertelt Paul Bowles (onder andere) hoe hij vanwege de ziekte van zijn vrouw Jane zijn eigen schrijfactiviteiten tijdelijk moest staken en die tijd die hij daardoor kreeg gebruikte om de verhalen van Marokkaanse vertellers vast te leggen en te vertalen. Mohammed Mrabet was één van hen. Hij komt in deze documentaire ook aan het woord.
Over Paul Bowles die de verhalen van Mohammed Mrabet optekende gaat de column Gesproken woorden en orale verhalen.
Vic Veldheer is socioloog en was verbonden aan het Sociaal en Cultureel Planbureau. Sinds zijn pensionering (2013) woont hij in Italië. Leest graag non-ficite en geschiedenisboeken over de 19e en 20ste eeuw. Is liefhebber van poëzie, onder andere Gerrit Achterberg, Hans Andreus, Remco Campert, Rutger Kopland, Hans Lodeizen en Leonard Nolens.
Kris Mattheeuws (1970) studeerde Nederlandse en Engelse taal- en letterkunde aan de universiteit van Gent (België). Sedert 1992 is hij docent Nederlands, Engels en esthetica aan een middelbare school in Gent. Hij werkte enkele jaren als sportjournalist voor de kranten Gazet van Antwerpen en Het Volk. Daarna recenseerde hij boeken, zowel fictie als non-fictie, voor de literaire bladen Leeswolf en Leeswelp. Zijn liefde voor literatuur groeide door de jaren heen en zijn belangstelling is zeer breed, waarbij hij de moderne Nederlandse en Angelsaksische literatuur op de voet volgt.
Daan Pieters (1978) is vertaler en houdt zich vooral bezig met Spaans- en Franstalige literatuur, maar probeert ook de hoogtepunten van de wereldliteratuur in andere talen te volgen. Resultaat is een steeds hoger groeiende stapel ongelezen boeken die hij wellicht nooit zal bedwingen, maar schrijvers als Sebald, Houellebecq of Ilja Leonard Pfeijffer hebben altijd voorrang.
André van Dijk is grafisch ontwerper en lezer/schrijver. Vanaf 1986, na het lezen van Geld van Martin Amis ontstaat er een niet aflatende leeshonger. Ook Under The Volcano van Malcolm Lowry heeft hier aan bijgedragen. Boeken vormgeven, in alle soorten en maten, zorgt voor een beroepsmatige verbinding, terwijl als actief recensent de twee andere zaken bij elkaar komen: lezen én schrijven. Beter kan haast niet. Andere passies: Duitse literatuur (Goethe, Mann, Walser), Engelse (McEwan, Barnes, Amis) en Amerikaanse (Roth, Wolfe, Proulx).
